Militairen- en veteranenzorg - Praktijk sinn
15033
page-template,page-template-full_width,page-template-full_width-php,page,page-id-15033,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-theme-ver-16.8,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-5.5.2,vc_responsive
 

Militairen- en veteranenzorg

Als veteraan/militair ben je uitgezonden naar een land waar alles anders is dan in Nederland. Elke uitzending naar welk land dan ook, of dat Libanon, Afghanistan, Irak, Mali, Kosovo of andere plaatsen zijn, heeft zijn eigen karakter en heeft je beïnvloed. 

Soms heb je daar ook vervelende en traumatische dingen meegemaakt die je nog steeds bezig houden. Dit beïnvloedt je leven met momenten en ook hoe je ermee om moet gaan. Als militair heb je geleerd om gevoelens uit te schakelen. Immers is het op een uitzending ook gevaarlijk om emoties, zoals angst te hebben.

Je omgeving heeft vaak een bepaald beeld van het op uitzending gaan en weet niet hoe het voelt. Ineens worden dingen ook anders voor je en dat is maar moeilijk aan je omgeving uit te leggen. Dat kan als een enorme kloof voelen en hoe sla je weer een brug naar de mensen de om je geven en van je houden?

Voor militairen is het meestal niet vanzelfsprekend om hier over te spreken. Echter is mijn ervaring dat dit wel enorm kan helpen voor jezelf en je omgeving. Eenmaal thuis gekomen wordt er een appèl gedaan op jouw vermogen om je in te voegen in je gezin. Hoe doe je dat dan? Hoe ben je een man, vader, broer of zoon?

Vaak ben je een hele tijd weggeweest en kom je terug in je gezin waar het gezinsleven zonder jou is door blijven draaien. Hoe neem je jouw rol opnieuw in, in het gezin en in je relatie? Vaak komt er druk te liggen op de relatie tussen jou en je medemensen/familie doordat er verschil is in perceptie. Soms is er dan ook schaamte omdat je op een missie bent geweest en niet hetgeen hebt kunnen beteken wat je dacht te kunnen betekenen. Echter deel je dat niet met je omgeving, omdat je niet weet hoe deze reageert.

De overgang naar de burgermaatschappij is voor veel veteranen een moeilijke stap.

In de therapie kan er in verschillende settingen hieraan gewerkt worden. Zo kan er partner-relatietherapie plaatsvinden of gezinstherapie met jou, je partner en kinderen of met andere generaties mits dat wenselijk is en dit bij jouw hulpvraag aansluit.

Mijn insteek richting trauma en herstel is terug in verbinding met je omgeving te komen ondanks ingrijpende/traumatiserende gebeurtenissen.

Ik heb ervaring in het begeleiden van veteranen en heb binnen de zorgketen van het LZV (landelijke Zorgsysteem voor Veteranen) gewerkt.